Blog Blog | Vakantie tijdens de lockdown

Corona? Wij gaan op werkantie! 

Ik ben Hester (40+), moeder van super chiller Xander (9) en druktemaker Mare (7) en getrouwd met Meneer R. We dromen elke dag over ons volgende avontuur, smeden wilde plannen en genieten ondertussen van de ooit zo door ons gevreesde burgerlijkheid van het traditionele gezinsleven.

Ik ben er klaar mee. Wij gaan op werkantie. Twee online zoekcriteria: wifi en ruimte om te steppen.

Ik ben er klaar mee dat elk dagdeel iemand anders met de ziel onder de arm rondloopt, corona-familie-missen-verdrietig is, of helemaal klaar is met onze huiselijke vier muren. Mama inclusief. Workation it is! 

Alle chaos verzamelen

Pizza, pannenkoeken en pasta in de koelbox. Vaatwastabletten, vuilniszakken en keukenrol in het krat. Mare zet de grote boodschappentas gevuld met knuffels al klaar bij de voordeur. Inmiddels geleerd niet meer te vragen of ze echt allemaal mee moeten. Beter ze als familieleden te erkennen die bij tripjes in de auto wonen. Ze mogen nooit mee naar binnen. Stel dat we ze kwijtraken, dan wonen ze in de auto maar veilig. Logisch toch? Xander legt zijn voetbal naast de knuffeltas en is klaar met inpakken. Ook logisch toch?

Alle laptops, opladers, pennen, potloden, kleuren, schoolboeken, schriftjes, telefoonhouders, koptelefoons en ergonomische laptopstandaarden bij elkaar. Voor iedereen teveel kleren, het is immers een spontane-spoed-werkantie. Ik gooi nog snel twee nette shirts voor op laptop-beeld in de koffer. Alle steps inklappen. Jaaaaa - mama heeft er ook eentje! Beste vervoermiddel ooit. Paar spelletjes in een tas. Handzeep en mondkapjes erbij. Inladen die auto! Zoals het hoort gaat ook ons gezin met een overvolle zwaarbeladen auto op pad voor wel drie hele dagen. 

Roadtripping

Op de bijrijdersstoel klap ik de laptop open, begin te typen, en werk mijn bel-lijstje af met koptelefoon. Op de achterbank begint de werkantie-stemming er goed in te komen. De krochten van Spotify galmen door de auto. Af en toe een collega die vraagt of mijn kinderen nu echt “bier met een rietje” zingen. Meneer R., vandaag de designated driver, rijdt stoïcijns door, langs de koffiewinkel, regelt verlate lunch-broodjes, en we proeven de koek die de oppas 20 minuten voor einde baktijd uit de oven haalde omdat we nu echt moesten gaan rijden om op tijd aan te komen voor het eerstvolgende online-op-beeld werkoverleg van papa. Nee natuurlijk nergens stress.

We zijn er! R. duikt met zijn laptop een slaapkamer in. Ik sleep kratten en koffers naar binnen. Geen wasmachine, geen rotzooi, niets (nog) op te ruimen. Langzaam kruipt ook bij mij de werkantie-stemming vanuit de tenen omhoog. Kinderen kijken allebei vrolijk, maken wilde plannen. Ik wil ook meedoen. Klap de steps uit jongens. We gaan op onderzoek. Even later zoeven we met drie steps over het vakantiepark, wind langs de oren, kou over de handen. Zo hard als we kunnen zingen we “bier met een rietje, bier met een rietje, bie-hier met ee-ee-n rie-hie-tje”. Workation it is! 

Meer blogs lezen van Hester?